Maalesef ihtiyaç duyulan derecede tanımıyoruz. Bizi anlayamıyorlar. Birbirimizi keşke daha iyi tanısaydık ve ortak noktalar arayıp, aklın ve barışın yolunu tüm cihana hep beraber yayabilseydik. Ancak Türk mentalitesi ve duyarlılığı yabancılar tarafından doğru olmayan at gözlü bakışla yorumlanmakta idi, ve maalesef bugün de öyle. Türklerin tahammülü ve müsamahası ne kadar olumlu neticeler vermişse de, diğer taraftan varlığımızı hiç hoş olmayan çürümüş meyvelerle beslemiş olan hadiselere de yol açmıştır.
Bizden olmayanlarla birbirimizi bir yere kadar tanıyor olsak da, esasta bizi
tam manada tanımış değiller. Peki biz diğerlerini ne kadar tanıyoruz? Bunun
cevabını şöyle vereceğim: Yunus Emre şiirinde evvela Tevratı, ikinci olarak İncili
(Eski ve Yeni Ahiti), üçüncü olarak da Kuran-ı Kerim'e yer vermekte. Türkün ufku
geniştir desem yanlış etmediğimin çok iyi farkındayım.
No comments:
Post a Comment