Katiller güruhu
sol tarafıma
sırtımdan
bıçak sapladılar
öylesinde derin
derin mi derin mi derin
acısı dinmek bilmiyor
gün be gün
bıçağı sırtımda taşıyorum
çıkaramıyor hiç kimse
sokakları geziyorum
sırtımda bıçakla
ağlamakla inlemekle
sonsuz bir acıyla
ölümden beter
nasıl bir bıçak bu
nasıl bir saplanış
dayanlmaza dayanıyorum
nasıl mı nasıl
şaşmamak elde değil
mucize eseri
katlanabiliyorum
veya en azından
katlanmaya çalışıyorum
kimin gücüne gitmez
böyle yaşamak
gecenin bir mumu var
hiç sönmez
sabah olunca
ışıldamaya devam eder
ve görünmez yıldızlara
el uzatır
oluverir
bayram seyran
uçsuz bucaksız gökyüzünü
geceleyin kandiller süsler
gündüzleri ise sonsuz mavi
uçsuz bucaksız mavi
uçsuz bucaksız sevgi
sırdaşlarıdır çile çekenin
yoldaşlarıdır binbir ah çekenin
kara toprağa aşkımla ekmiştim
o tohumu
sonunda
kapalı satranç tahtası üzerinde
buldum bükülmüş
seni ise o gün duydum
aşkım canım kanım ciğerim
kardeşim
yeniden kükremiş halde
yeni başlangıçta
