Haberiniz olsun, Üçüncü Dünya Savaşı başlamıştır. Ama bu defa (Ukrayna ve Filistin ile Gaze hariç) psikolojik katmanlarda. Bayağı karmaşık bir durum ve küresel vaziyet. Dinler mi savaşıyor, yoksa milletler mi? İnsanların kafaları, bu istihbari savaştan dolayı çok karışık. Benim düşünceme göre, gezegenimizin nüfusu bireysel düzeyde kimlik arayışında. Bu arayışın sebebi ise, toplumsal ile bireysel olarak teknolojinin pek hızlı haberleşme imkanlarının doğurduğu yepyeni bir dünyanın vücut bulması.
Tabii ki her normal düşünen bireyin temennisi barıştan ibaret, bunu söyelemeye bile gerek yok. Lakin insanlık tarihi her zaman evrimci değişimlerden, devrimci dönemeçlerden geçmesi evrensel bir kanun olsa gerek. Yaşadığımız zaman işte böyle bir zaman. Ümit ederiz ki bir an önce bu küresel sancılar ve meşakatli yollar iyiliğin iradesiyle çabuk son bulur ve azami boyutlara ulaşmaz ve lokal, yani yöresel çatışmalarla uzun sürecek bir glübal barışçıl devire girmiş olur. An itibariyle Yüce Yaradan beterinden korusun demek kalıyor her aklını kullanana. Kitleler, güç odaklarının umurularında bile değil. Bu odaklar çıkar ve kazanç peşinde ve uğrunda makiyavelist davranıyor, olan suçsuzlara oluyor.
Umudumuz o yönde ki "Kıyamet alametlerini yaşıyoruz" söyelenceleri abeste iştigal. İnşallah bu dönem, sadace, yüz yılda bir insanoğlunun kaçınılmaz olarak geçirdiği çalkantılı zaman diliminden ibarettir ki bu defa bizim neslimize denk gelmiş.
Winston Churchill diyor ki: "Dış siyasette dostluk yoktur, sadece menfaat vardır". İşte bahsettiğim güç odakları maalesef böyle düşünüyor. Ancak, kanımca, çıkar ve menfaat düşünmeksizin, devletleri idare edenlerin içinde filantropi, kosmopolitizim ve evrensellik galip gelir. İnsanoğlu tek ağaçtır, milletler ve dinler ise bu tek ağacın dalları, yaprakları ve çiçekleridir. Apokaliptik boyutlara ulaştırabilecek senaryoların varlığı ümit ederiz ki son bulur.
Yaralar diner, zulum ise kayba uğrar dilekleriyle selam ve saygılarımı sunarım.
