gecenin bir mumu var
hiç sönmez
sabah olunca
ışıldamaya devam eder
ve görünmez yıldızlara
el uzatır
oluverir
bayram seyran
uçsuz bucaksız gökyüzünü
geceleyin kandiller süsler
gündüzleri ise sonsuz mavi
uçsuz bucaksız mavi
uçsuz bucaksız sevgi
sırdaşlarıdır çile çekenin
yoldaşlarıdır binbir ah çekenin
kara toprağa aşkımla ekmiştim
o tohumu
sonunda
kapalı satranç tahtası üzerinde
buldum bükülmüş
seni ise o gün duydum
aşkım canım kanım ciğerim
kardeşim
yeniden kükremiş halde
yeni başlangıçta
sakarya ırmağı ile hira mağarası
biri ötekini özleyen iki ateş gül
birbirine hasret iki kuş
bir ülkenin biri diğersiz kısır hafızası
tanrı dağlarından uçan ruhumuzun bengi kuşları
yüzyıllardır biri diğerini arayan düşlerimiz
tahta kılıç kuşanan sarısaltuk alperenleri
zümrüt-ü anka gülkuşumuz
içimizin cennetvari köşelerinde kâh ney ile kâh saz ile
en yalçın kayayı yarıp türküyü şahlandırıverdik
türklü araplı acemli sunnili alevili solmaz gülkuşlu düşümüzden
Muhammed Mustafa Kemal olarak uyanıverdik
İlhami Emin
Tarsus (2013) – Üsküp (2016)
ben bir zır-deliyim
zırlamak ne demek
diye sordular
cevap vermedim
iyi oldu
zirvelerde
doruklarda
hatta tepelerde
bu zır-deli
deli-yor delik deşik
prangalı çemberini
hortlamış bir emevi'nin
deldikten
sonra
usulca yaklaştı
yeni bir çağ
çağırdı tanrım
tan ağartısında
başlangıçlarımız
altın kokulu
ve
utangaç
çelmeler
çelmeler
çelmeler
alıştım
yine
de
akıldan
geçenlerin
geçişleri
mukadder
doğdu
doğuyor
doğuş
ilk
ışıltıdan
selam
geldi
geleceğime
lakin zır-deli
halen
endişe
taşımakta
Güneş renkli
kanımız
eski
en
yeni
(Şu anda üzerinde çalıştığım ve yayına hazırlamayı niyetlediğim yeni "DERTNAME" şiir kitabımdan yayınlanmamış bir şiirim).
ne kadar çok isterdim beni okşasın ellerin
bilir misin
ben seni zaten
hep okşuyorum
senden medet umanlar o kadar çoğaldı ki
onun için
derince düşüncelerini
sal yezid'in kastına
tekrar ve tekrar ve tekrar
her hamlende
keskin hikmet
yeni yezidler türedi
çoğaldı saldırdı
yerküre oluverdi
cehalet mabedi
ezelden ebede
bilenmiş keskin fikir
düldül'ün sağ tarafında sallanan
Rifat Emin, Üsküp, 12 ekim 2022
yedinci dağı bekliyorum
gelecek o gelecek bir bilsen
yayıp kıvılcım oraya şuraya
buraya
öteye
öteden içime
içimden sana kardeşim güzel
söyeleye bir türkü hazan
hazandan sevince giden kervanları
güdeceğiz birlikte
umuttan öte umutlar
varolsun bu günde
sekizinci günde varolsun
cuma ertesinden kalan
eski pazar
dedem Rifat
Makedonya'da yılanlarla konuştu
sonra İstanbul'da
Boğaziçi'nin sularında
kayık devrilirse
batmamak için
su üstünde nasıl kalabileceklerini
aciz kullara öğretti
kem bakışların önünde
duvar gibi durdu
bir adı yaşatmak
hayatın anlamı oluverince
oluveriyor apayrı bir muamma
uzandığın ve içinde daldığın evrene
tüm varlığımla kavuştum
